Onzichtbare Wereld
Naast wat we met onze zintuigen ervaren zijn er werelden die we niet fysiek waarnemen, hoewel ze wel een fysieke reactie kunnen veroorzaken. Voor de wereld van inzicht en droomduiding en ook de wereld van de doden, ervaar ikzelf dat hoe puurder en zuiverder je vraag is, hoe dieper voelbaar je antwoorden zijn. Wat we ervaren is dat overtuigingen en aannames, meestal over onszelf en onze waarde, ons belemmeren om te kijken zonder wat ik noem : 'Ruis op de radar'.
We willen vanalles en veel en liefst nu, zeker als er een pijnlijk ervaren van te kort onze perceptie binnensluipt. Dat is wanneer er hulp ingeroepen worden kan. Iedereen is helderziend, kan het helder of helderder zien, wanneer je de hulp krijgt je wereld uit te puren en ballast en donkere brillen, ook de roze, af te zetten. Kijken naar de onzichtbare wereld vraagt training, maar ook een overgave met vertrouwen dat wat je ziet niet is wat er werkelijk is. In die zin zou je kunnen zeggen dat hoe meer je van het onzichtbare kan helder krijgen en zien, hoe echter je leeft en hoe meer je ware Zelf uit de onzichtbaarheid stapt. Het leven, de wereld, ze zijn fantastisch en wonderschoon. Ook al kan het ontzettend veel pijn doen of intens zijn, als je de schoonheid niet ziet en voelt ben je ergens onzichtbaar voor jezelf. Ik hoop van harte dat dat gaandeweg helderder worden kan. We zijn immers hier om volledig deel te nemen aan deze wereld en te bouwen. Sommige delen blijven voor altijd onzichtbaar en dat is ok, maar je kan ze opzoeken en vragen om hulp, om je antwoorden vollediger te maken en om out of the box te denken.
Het helpt ons om rust vertrouwen en groei te ervaren, ze zijn er en we kunnen er ons mee verrijken.
Er zijn evenveel onzichtbare werelden als er gedachten zijn. Je kan zeggen dat de onzichtbare wereld deze wereld heeft geschapen. Al de bouwstenen zijn hetzelfde sterrenstof in al zijn versies. Alles is even belangrijk en waardevol en levert zijn onmiskenbare bijdrage tot. Je kent het fenomeen als je ergens langs komt en plots zie je een boom staan of een huis, dat je nooit eerder zag. Het is uit de onzichtbaarheid getreden..Het is zo normaal als dat. Wanneer je ziet zie je en daar is verder niets onnatuurlijk of beangstigend aan. Spoken verdwijnen in het licht 'van bewustzijn'. Bewuster leven maakt dat je helderder ziet. Het bespaard je een hoop tijd en kwetsuren en is dus het beste recept van de dokter om je beter te voelen. En kijken naar wat je ervaart gaat ook over ontspannen en niet interpreteren tot het helemaal helder en zichtbaar wordt. Sporadisch contact is mogelijk. Stel je vraag en het antwoord komt tot jou. Altijd. Het is een kwestie van loslaten wat je wilt en vindt, en kijken wat zich toont.
Symboliek, een introductie...
Symboliek is iets wat ons helpt om onze beperkende taal en kennis te overstijgen. Er zit altijd meer in een symbool dan we initieel denken. Symbolen zijn net als wij tijdsgebonden, culuurgebonden en ook persoonlijk gebonden. Om een symbool te 'voelen' moeten we loskomen van die gebondenheden maar ook ze erkennen. Het is eerst de kennis en dan loslaten van wat we weten en spelen. Woorden ook, zijn slechts drager van een energie. Wanneer we zeggen 'vreugde' dan erkennen we samen hetzelfde, en tegelijk als we het woord weghalen van wat je er bij voelt, dan kom je bij de betekenis voor jou. Dan voel je de energie die het woord voor jou draagt. Die energie is voor iedereen anders. Naar mate we ons goed voelen, het toe kunnen laten en er aanwezig voor zijn en ook waar we staan tov de andere dingen. We zeggen ook wel eens dat als we de dingen beginnen namen te geven we los in de beperking van het gegeven woord stappen. Het moment dat je zegt tegen je kind 'dat is een boom', is de boom weg...
Communiceren, een introductie...
Alles wat je wil verfijnen kan je leren en door het te oefenen maak je het je eigen. Communiceren met de doden is altijd deel van mijn pad geweest. Op mijn 14de kreeg ik mijn eerste kaartendek cadeau en ik heb altijd een overmatig interesse gehad in wat we niet konden zien. Persoonlijk leed en ervaringen hebben deze gescherpt en uitgedaagd. En nu ik mezelf zie als baas van mijn eigen leven en reacties, merk ik dat het nog verder open komt en helderder wordt. Het is niet het bereiken van het wéten, hoewel dat heel fijn is altijd. Het is eerder de weg er naar toe, zoals in het cliché. Je leert luisteren, volgen, vertrouwen en bent benieuwd naar wie je zelf bent en wat je allemaal oppikt. Wat mij geholpen heeft is de puzzel willen leggen. Ik legde ook letterlijk graag puzzels en was soms dagen bezig met één stukje van de puzzel van iets wat ik ervaarde rondom mij zijn plek en waarde te geven. Het meeste is voortgekomen uit dat ik besefte dat de puzzel altijd klopt en heel is, er is een natuurlijke wiskundige balans die te vinden is in de dingen en die altijd wordt gevormd, eender waar je je bevindt. Het is dus altijd juist leerde ik, en door opgeven verzet komt de vrijheid tot communiceren. Schilderen gebeurd bij mij intuïtief zeg maar, en net omdat ik het niet kan maar toch de drang heb, kom ik dan toch ergens uit. Intussen schilderde ik voldoende om ook daar de onzichtbare wereld echt achter te zien. De brug leggen naar het zichtbare was de volgende stap. Nu hoor ik de boodschappen luidop en ik schilder verder, ik evolueer nog steeds, anders was ik hier niet meer op aarde. Er komt straks vast een boek, dat voel ik klaar zitten, en ik heb inmiddels ook daar een weg in afgelegd. Alles volgt mekaar op, verdwalen denken we dat we doen. Maar de essentie, wat onzichtbaar onze weg is, zit overal steeds achter. Ik wilde bvb chirurg worden als kind. Nu kan ik de kleinste stukjes van de energetische mens onderscheiden en herschikken zodat blokkades worden opgeheven en stroming ontstaat. Dat is dus ook chirurgie van de energie. Ik kan je leren te communiceren, de verbinding met je binnenwereld laten ervaren en de symboliek er aan koppelen. Kijk alvast wat jou raakt, dat is de weg te volgen....
Durf te vragen
Geen vraag is te veel, en als je ze hebt dan mag je ze stellen. Ook om te krijgen mag je vragen. Wat we soms vergeten is wat we niet geloven dat we waard zijn. We vragen vanuit gemis of een te kort waar we ons onderhuids bewust van zijn, soms ook niet. Het antwoord horen, of zelfs bewust zijn dat we een vraag hadden, hoort thuis in het bewustworden van je innerlijke wereld. Ook die is veelal onzichtbaar en kan je zichtbaarder maken. Wat we vaak doen is door het gemis, is meer ver-langen en wat we missen voor ons uit duwen door te verlangen. Zo blijft wat we verlangen buiten ons bereik. Moed is een vereiste om te groeien daarin. Durven vragen dus. Laat het zich tonen, zichtbaar worden en weet dat er altijd meer is dan we nu al kunnen zien. Toon nederigheid en respect, verbind je met vertrouwen en geloof en het antwoord zal op magische wijze helder worden. Geen haast, geen tijdsdruk. De onzichtbare wereld werkt niet met een tijdslijn maar met ruimte. Ruimte geven aan iets is ook liefde geven. En het zorgt dat het er altijd is op de juiste moment. Vertrouw daar op, blind.
